ایران: اختناق منتقدان و حرکت به سوی وضعیت جنگی

اکونومیست: مخالفان واقعی یا موهوم حکومت در معرض بازداشت، آزار و تهدید قرار گرفته اند
هفته نامه اکونومیست چاپ لندن در شماره 30 ژوئن دو مقاله را به شرایط داخلی و خارجی ایران اختصاص داده است.
در نخستین مقاله که با عنوان "ایران: اختناق منتقدان و حرکت به سوی شرایط جنگی" منتشر شده آمده است که مخالفان واقعی یا موهوم حکومت هرکه می خواهند باشند - لیبرال های لائیک، اعضای اتحادیه های کارگری، مبارزان حقوق زنان، نوجوانانی با لباس نامناسب، اقلیت های قومی ناراضی و حتی روحانیون منتقد - اخیرا در معرض بازداشت، آزار و تهدید قرار گرفته اند و این نگرانی پیش آمده است که ممکن است ایران در مسیر حرکت به سوی اختناق بیشتری قرار داشته باشد.
اکونومیست می نویسد که در این هفته، اعلام ناگهانی تصمیم دولت به سهمیه بندی بنزین ظرف چند ساعت باعث تشدید این حساسیت شد و می افزاید که با اعلام جیره بندی بنزین، جایگاه های توزیع سوخت شاهد هرج و مرج و درگیری بود و گروهی از مراجعان شعارهای ضد دولتی سر دادند.
به نوشته اکونومیست، این وضعیت نشانه خشم مردم از شرایط اقتصادی است اما نمی توان از غلیان نارضایتی در سطحی گسترده سخن گفت و در حالیکه منتقدان رژیم عصبانی تر از گذشته هستند، اما امکان چندانی برای ابراز احساسات خود ندارند.
هفته نامه بریتانیایی می افزاید که سیاست تشدید سرکوب احتمالا ناشی از تهدیدی واقعی در داخل نیست بلکه روش حکومت برای بروز واکنش نسبت به فشار خارجی است و دولت، از بیم حمله نظامی، محاصره اقتصادی یا برنامه آمریکا برای اجرای "انقلاب مخملین" با هدف تغییر رژیم، به سوی قرار دادن کشور در شرایط جنگی حرکت می کند.
سیاست تشدید سرکوب احتمالا ناشی از تهدیدی واقعی در داخل نیست بلکه روش حکومت برای بروز واکنش به فشار خارجی است و دولت، از بیم حمله نظامی، محاصره اقتصادی یا برنامه آمریکا برای اجرای 'انقلاب مخلمین' با هدف تغییر رژیم، به سمت قرار دادن کشور در شرایط جنگی حرکت می کند

اکونومیستاکونومیست می نویسد که برخی از مقامات دولتی این احساس بحران زدگی را بهانه ای برای تهاجم به مخالفان خود قرار داده و از قول یک اقتصاد دان ایرانی نقل می کند که "بازداشت ها، ارعاب و حتی سیاست اقتصادی همه محصول آماده سازی ایران برای مواجهه با عظیم ترین تهدید خارجی از زمان آغاز جنگ عراق است."
این اقتصاددان ایران در توصیف نگرش مقامات دولت می گوید "این افراد سابقه نظامی دارند و به هرنوع مخالفتی به شکل مساله ای امنیتی نگاه می کنند - اینها به مرض بدگمانی مبتلا هستند."