تأييد سرپيچی ايران از قطعنامه شورای امنيت

ايران کليه قطعنامه هايی را که شورای امنيت برای محدود ساختن فعاليت اتمی اين کشور صادر کرده است غيرقانونی می داند و به هيچيک از آنها عمل نکرده است
با پايان مهلت دوماهه ای که شورای امنيت سازمان ملل متحد بر اساس قطعنامه شماره 1747 برای ايران در نظر گرفته بود، رئيس آژانس بین المللی انرژی اتمی گزارشی از عملکرد ايران طی اين دو ماه به شورای امنيت داده که در آن، سرپيچی ايران از اين قطعنامه تأييد شده است.
شورای امنيت بر اساس اين گزارش می تواند با صدور قطعنامه تازه ای عليه ايران، تحريمها و فشارهای بيشتری بر اين کشور اعمال کند.
ايران کليه قطعنامه هايی را که شورای امنيت برای محدود ساختن فعاليت اتمی اين کشور صادر کرده است غيرقانونی می داند و به هيچيک از آنها عمل نکرده است.
در قطعنامه 1747 به ايران دو ماه فرصت داده شده بود که غنی سازی اورانيوم و کليه فعاليتهای مرتبط با آن را متوقف کند اما ايران در اين دو ماه نه تنها فعاليت خود در اين زمينه را متوقف نکرده بلکه آن را گسترده تر نيز کرده و از آغاز غنی سازی اورانيوم در سطح صنعتی در تأسيسات اتمی خود خبر داده است.
ايران اعلام کرده که توانسته است در تأسيسات اتمی نطنز به اورانيوم غنی شده (با جرم اتمی 235) با غلظت 4.8 درصد دست يابد.
در گزارشی که محمد برادعی، رئيس آژانس بين المللی انرژی اتمی به شورای امنيت تسليم کرده، آمده که در بازرسی سرزده ای که مأموران آژانس در سيزدهم مارس (22 اسفند) گذشته از تأسيسات نطنز به عمل آوردند هشت سری 164 تايی دستگاههای سانتريفوژ به صورت همزمان در حال کار بوده و گاز هگزا فلوئوريد اورانيوم برای غنی سازی به آنها تزريق می شده است.
بنابر اين گزارش در همان تاريخ دو سری 164 تايی دستگاههای سانتريفوژ اورانيوم نيز در حال آزمايش خلأ و سه سری ديگر در حال ساخت بوده اند.
در اين گزارش آمده که ايران با بازرسی ماهيانه و سرزده از تأسيسات اتمی خود موافقت کرده اما از اوائل سال گذشته ميلادی در برخی زمينه ها همچون نحوه ساخت و نصب دستگاههای سانتريفوژ، بر خلاف گذشته، اطلاعاتی در اختيار آژانس قرار نمی دهد.
همچنين بنابر اين گزارش، ايران از سيزدهم آوريل (24 فروردين) گذشته به آژانس اجازه بازرسی از رآکتور آب سنگين اراک را نداده است.
ساخت اين رآکتور نيز از مواردی است که در قطعنامه شورای امنيت با آن اعلام مخالفت شده است.
آقای برادعی در پايان گزارش خود نتيجه گيری کرده که تا زمانی که ايران به پروتکل الحاقی به پيمان منع گسترش جنگ افزارهای هسته ای را اجرا نکند و پرسشهايی را که همچنان بی پاسخ مانده جواب ندهد، آژانس بين المللی انرژی اتمی نخواهد توانست اطمينان دهد که آيا فعاليت اتمی ايران کاملاً صلحجويانه است يا نه.
دولت ايران تأکید دارد که به عنوان امضاکننده پیمان بين المللی منع گسترش جنگ افزارهای هسته ای و عضو آژانس بين المللی انرژی اتمی، حق برخورداری از فناوری هسته ای غیرنظامی، از جمله غنی سازی اورانيوم و توليد سوخت اتمی را دارد.
اما آمريکا و دولتهای غربی هدف ايران از غنی سازی اورانيوم را دست يافتن به دانش ساخت جنگ افزار اتمی می دانند.
هرچند ايران هرگونه مقاصد نظامی را در برنامه اتمی خود تکذيب می کند.
گرچه کشورهای امضاکننده پيمان منع گسترش جنگ افزارهای اتمی دارای حق دستيابی به فناوری صلح آمیز هسته ای و حتی دریافت کمک فنی بین المللی در این زمينه اند، اما آن گونه که در همين پیمان آمده، این نوع فعالیتها باید با اطلاع و زیر نظارت آژانس بین المللی انرژی اتمی صورت گیرد.
مخالفان برنامه های هسته ای ایران می گويند که از آنجا که ايران سالها از افشای بخش حساسی از فعاليت اتمی خود و اطلاع رسانی شفاف به آژانس خودداری ورزیده بود، لازم است تا قبل از جلب اطمینان جامعه بین المللی از صلح آمیز بودن برنامه خود، از ادامه بخشی از این فعاليتها خودداری ورزد.